بررسی اثرات سیلیکون در ارقام تریتیکاله تحت تنش خشکی

تریتیکاله یک گونه غله می باشد که به وسیله انسان و از ترکیب ژنوم های گندم وچاودار به وجود آمده است و به صورت دانه ای یا علوفه ای کشت و به عنوان رژیم غذایی جایگزین به جای سویا و ذرت درتغذیه دام و طیور استفاده می شود. سیلیکون دومین عنصر موجود در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل به تنش های زنده و غیر زنده در گیاهان می باشد. با توجه به فراوانی سیلیکون و اهمیت آن در رشد و نمو گیاه، اثرات این عنصر بر روی آنزیم های ضداکسندهcat ، sod، apx، gpx، pod، محتوای نسبی آب، کلروفیل، گلایسین بتائین و پرولین بررسی شد. به این منظور طرحی به صورت بلوک های کاملاً تصادفی در قالب فاکتوریل برای دو رقم حساسjuanilo92 و متحمل et-79-17 تریتیکاله و سه تکرار و با یک نوع کود سیلیکات سدیم و نیز سه تیمار شاهد، خشکی و سیلیکون- خشکی انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم های ضد اکسنده محتوای نسبی آب، تنظیم کننده پرولین وگلایسین بتائین همچنین محتوای کلروفیل کل با کاربرد سیلیکون در مقایسه با تیمارهای شاهد و خشکی افزایش می یابند. فعالیت آنزیم های ضد اکسنده و اسمولیت های اندازه گیری شده در رقم متحمل بیشتر از حساس بود. همچنین این پژوهش نشان داد که اثرات سیلیکون وابسته به زمان بوده و با افزایش طول دوره رشد گیاه اثرات آن نیز افزایش می یابد. افزایش در فعالیت آنزیم های ضد اکسنده و بررسی الگوی باندی آیزوزایم های این آنزیم ها بر روی ژل آکریلامید نشان داد که ظهور باندهای آیزوزایمی جدید مرتبط با سیلیکون می باشد. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش می توان استنباط کرد که نقش سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی بدلیل افزایش در فعالیت آنزیم های ضداکسنده موثر بوده و از فرآیندهای فیزیولوژیکی گیاهانی که در معرض تنش قرار گرفته اند محافظت می کند. کلید واژه ها: سیلیکون، تریتیکاله، آنزیم های ضد اکسنده، خشکی.